دو راهی

 دو راهی های زندگی، اقسام مختلفی دارند.

 برخی هایشان به منزله دو کوچه هستند، که نهایتا تو را از یک خیابان به خیابانی دیگر منتهی میکنند، و تفاوتشان در عرض و شکل ساختمان و کنده کاری های وسط کوچه است، اما مبداء و مقصدشان یکیست.

  اما برخی دیگر به منزله خروجی های بزرگراه اند. اگر از بزرگراه خارج شدید که شدید، که اگر نشدید میبایست تا دو راهی بعدی، که گاهی فاصله ای بسیار طولانی دارند، بزرگراه را طی کنید و هیچ راه عقب گردی ندارید. به این مدل دو راهی ها که میرسید، نه میتوانید بایستید، که عمر در حال گذر است و به مانند همان بزرگراه مجال توقف ندارید، و نه شیر یا خط کنید، که اگر این کار را انجام دهید خود را به بخت و اقبال سپرده اید و وای بر بخت بد. بلکه تفکر لازم است و مشورت، به مانند همان تابلو های وسط بزرگراه، باید به تابلو های زندگی دقت کنید و انتخاب درست را صورت دهید.

 قبل از تصمیم گیری و اقدام، و البته در تمام مراحل قبل و بعد از انتخاب، باید بر حضرت الله توکل کرد و از او مدد جُست. که هر میزان هم که مشورت کنید و تفکر نمایید، باز هم احتمال خطا از انسان خطاکار هست و هست، و تنها اوست قادر مطلق.

 و نهایتا، یک "والله خیر حافظا و هو ارحم الرحمین" گفتن و قدم در راه گذاردن.

-------------

س1: لا حول ولا قوة الا بالله، توکلت علی الحی الذی لا یموت.

س2: یادتان هم باشد که پس از انتخاب به روش اصولی، هیج گاه حسرت مسیر دوم را نخورید، که شاید تنها تصور قدم گذاشتن در آن مسیر از دور شما را خوش باشد، و خود مسیر در آخر شما را به بی راهه براند.