جی900 مان

این روزها جی900 مان، که سال ها در خوشی و ناخوشی همـ راه، مونس، و همـ دم مان بود، و صحنه هایی را با آن به یادگار گذاشته بودیم، به گوشه ی خزینه ی خرابی خزیده، و در انتظار هووییست.

اما هر چقدر در این مجالِ تنهایی به بودن همراه ای با " اِندِ امکانات" در کنارمان تفکر نمودیم، به نتیجه یِ پایانی نرسیدیم. آخر یکی به ما بگوید، گوشی همراه با چنین امکاناتی در بلادِ اسلامی ما، چه سودی دارد؟! آن هنگام که نه اُپراتور درست و درمانی داریم، و نه ماهواره ای به منظور ردیابی حرفه ای، و استفاده از امکانات فوقِ پیشرفته اش؟! تنها فایده اش(!) پولیست که از جیب مبارکـ مان به چاه میریزیم.

البته این را هم تکمله ی سیاهی کنیم که، ارسال پیامک با گوشی های تاچ مدرنیته ی امروزی -در حالت افقی- بسی دست نواز است.

-------

س1: نهایتا به این نتیجه رسیدیم که همان جی900 دلانگیزمان را به شفاخانه ببریم بهتر است.

س2: البته تکمله ی 2 ای نیز بیافزایم، و آن اینکه، کسانی که اهل بازی هستند، گوشی های آخرین مدل امروزی در این زمینه نیز بسیار راحتُ الحُلقومند!